Meram Askerlik Şubesi

Konya Meram’da bulunan Meram askerlik şubesine ait telefon numarası, adres ve iletişim bilgileri.

Meram hakkında

Meram kelimesi, Konyalıca’da “amaç, arzu, hedef, gaye, tema” gibi anlamlara gelir. Bu cennet mesireliğin adı, herkesin görmek, kavuşmak, gezmek, yaşamak için can attığı bir yer olarak öne çıkar ve zamanla unutulmaz bir şekilde anılır hale gelir. Tarih boyunca Meram, belgelere, seyahatnamelere, kitaplara, şiirlere ve daha pek çok kaynağa geçmiş, dilden dile, gönülden gönüle yayılmıştır.

Meram, şehir merkezinin 8 kilometre batısında yer alır. Batıdaki Loras Dağı’nın dik meyilli çıplak yamaçları ile Konya yönüne doğru açılan yeşilliklerin bulunduğu bir alandır. Bu yeşilliklerle kaplı yamaçların yanı sıra, Konya Ovası’nın bu taraftaki düzlüğünün bir kısmını da içine alır.

Meram’ın asıl güzellik ve ünü, Selçuklu döneminde ortaya çıkar. Bu güzellikler, Karamanoğulları, Osmanlılar ve Cumhuriyet dönemlerinde artan bir cazibe ile devam eder. Selçuklu Konyası’nı çevreleyen surların on iki kapısından biri olan “Meram Kapısı”, bu bölgeye açılan yoldur. Meram’ın Mevlana ve Mevlevilik dönemleri, Konya’nın kültür tarihine unutulmaz izler bırakır. Akan suların, açan çiçeklerin, kokan güllerin, yeşeren yaprakların içindeki aşk dolu sohbetler, bu dönemde önem kazanır ve mimariye yansır.

Karamanoğulları dönemindeki aşk ve zevk günlerinin mimarideki yansımaları, Hasbeyoğlu Mescidi, Daru’l-huffâzı’nı ve hamamı gibi eserlerle kendini gösterir. Osmanlı döneminde ise Meram, ayrı bir güzellik ve lâtifetle anılır. Ünlü misafirler, beyler, şehzadeler ve sultanlar burada ağırlanır. Sultan IV. Murad, 1637 Haziran’ında Meram Bağları’nda dinlenir. Bu dönemde okullar, camiler, türbeler, konaklar, değirmenler, fırınlar, dükkânlar ve çarşılar açılır.

Cumhuriyet döneminde ise Meram, modern imkânlara kavuşur. Elektrik, su, yol ve ulaşım gibi çağdaş hizmetler sunulur. Yeni okullar, hastaneler ve kütüphaneler hizmete açılır. Meram, binlerce yıldır akan ve Konya Ovası’na açılan ırmağın yarattığı dere vadisinin eteklerine kurulmuş, yazın serin ve yeşil bir sığınak olarak özellikle Eyyâm-ı Bahûr günlerinde zevk sahiplerinin tercihi olmuştur.